Alfabet, Galeria Piekary, Poznań 2011

Alfabet, Galeria Piekary, Poznań 2011 (fot. Aurelia Nowak)

Ewa Mikina, Alfabet awangardy / Alphabet of Avant-Gardes, kat. wyst., Galeria Piekary, Poznań 2011 (pdf, polish/english)

[…] „Alfabet” to trzecia z kolei odsłona projektu Rafała Jakubowicza realizowanego na przestrzeni ostatniego roku. Poprzednie nie miały tytułów, nie ma go też cały projekt. We wszystkich trzech realizacjach pojawia się słowo FIASKO. Bez komentarzy, bez autorskich eksplikacji.

W pierwszej realizacji, prezentowanej jesienią 2010 roku na wystawie Erased Walls (kurator Sławomir Sobczak) w ramach Mediations Bienna- le w Poznaniu, Rafał Jakubowicz dokonał rekon- strukcji „żywego tekstu” Warwary Stiepanowej z 1925 roku. W oryginalnej wersji, w czasie prze- rwy podczas Wieczoru Książki w leningradzkim klubie, na scenie pojawiały się dziewczęta z poje- dynczymi literami na plecach. Stawały w rów- nym, karnym rzędzie, i litery układały się w słowo „Antrakt”, u Jakubowicza zamienione na „Fiasko”…

W realizacji drugiej, która była jednym z dwóch elementów Das Seine. Forschunsgprojekt (Nikola Radić Lucati i Rafał Jakubowicz, Galeria Piekary, 8 kwietnia — 13 maja 2011), „Fiasko” to pionowy napis z liter wyciętych w metalu. Charakterystyczny krój czcionki i wertykalny układ liter jest parafrazą napisu Bauhaus na elewacji budynku szkoły w Dessau. Pod spodem kryła się, pozostawiona w cieniu, historia Franza Erlicha, ucznia Bauhausu, więźnia Buchenwaldu, potem etatowego pracownika obozu, projektanta obozowych baraków, wnętrz mieszkań i pomiesz- czeń rekreacyjnych dla oficerów SS, po wojnie zaś jednego z głównych architektów NRD, zarazem projektanta i urzędnika centralnych agend rządowych, sprawującego nadzór nad architekturą industrialną i oficjalną wschod- nioniemieckiego państwa.

W trzeciej realizacji krój czcionki skopiowany zo- stał z alfabetu zaprojektowanego przez Theo van Doesburga, a Fiasko (duże, białe litery na białych ścianach galerii, podświetlone od spodu odpo- wiednio żółtym, niebieskim i czerwonym światłem) nawiązuje do idei holenderskiego neoplastycyzmu i utopijnych koncepcji grupy De Stijl.

Mamy zatem odniesienia do awangardy rosyjskiej, do heroicznych lat zachodnich awangard okresu międzywojennego, jest przypomnienie nazizmu, są też aluzje do powojennych redakcji i interpretacji radykalnych koncepcji pierwszych trzech dekad ubiegłego wieku. […]

Ewa Mikina (z katalogu wystawy)

[…] “Alphabet” is the third, and a last piece within a larger project realized last year by Rafał Jakubowicz. The first two installations haven’t been given title, also the whole project had got none. In all the three a word FIASCO appears. Without any comment, with no author’s explication.

In a first piece, shown at fall 2010 on the exhibition Erased Walls (curator Sławomir Sobczak) during Mediations Biennale in Poznań, Rafał Jakubowicz reconstructed live text of Varvara Stepanova. In the original version (1925), to accentuate a break in an Evening of Book in some club of post revolutionary Leningrad, nine girls entered the stage, each carrying a single letter on her back. While they stood orderly in a row the letters composed into a word “Antrakt” changed by Jakubowicz into “Fiasco”…

In a second piece, which was shown on the two-man exhibition Das Seine. Forschunsg- projekt (Nikola Radić Lucati and Rafał Jakubowicz, Piekary Gallery, April 8th – May 13, 2011), “Fiasco” takes a form of lettering cut out in metal. Characteristic shape of fonts and vertical arrangement was a paraphrase of the “Bauhaus” logo on the building of the famous school in Dessau. Underneath lurked untold story of Franz Erlich, a Bauhaus graduate, prisoner in the Nazi KL Buchenwald, later an employee in the same camp, who designed barracks, private quarters of SS officers and recreational facilities for the camp garrison, after the war one the makers and shakers in the field of official and industrial architecture of East Germany.

In a third piece shapes have been copied from alphabet designed by Theo van Doesburg, and the Fiasco (large white letters on white gallery walls, their contours nicely delineated with delicate LED light, yellow, red or blue) refers to ideas of Dutch neoplasticism and utopian concepts of the De Stijl group.

Thus we have references to Russian avant -garde, then heroic years of western avant-gardes of between-the-wars period, reminiscence of Nazism, finally some allusions to after-the-war renderings and interpretations of the most advanced proposals emerging during first three decades of the last century. […]

Ewa Mikina (from the catalogue of the exhibition)

buy cytotec online