Semperit 1936, Art Boom Festival, Kraków 2012
Projekt odnosił się do strajku robotniczego z 1936 roku w krakowskiej fabryce Sucharda i austriackich Zakładach Gumowych Semperit. 20 i 21 marca 1936 roku policja usunęła siłą strajkujących w Sempericie robotników (kilka robotnic poturbowano). W konsekwencji Rada Związków Zawodowych ogłosiła protestacyjny strajk powszechny. 23 marca odbył się wiec oraz masowa demonstracja uliczna krwawo stłumiona przez sanacyjną policję, która otworzyła ogień do protestujących. Zginęło ośmiu demonstrantów. Pogrzeb ofiar, w którym udział wziął cały Kraków, odbył się 25 marca 1936 roku. Po 1989 roku historia masakry uczestników manifestacji została, podobnie zresztą jak inne robotnicze wystąpienie z okresu międzywojennego, przemilczana. Nie przystaje ona bowiem do mitu – obrazu dwudziestolecia międzywojennego wykreowanego przez opozycję solidarnościową, czego przykładem jest krakowski monument z inskrypcją na krzyżu: Ofiarom komunistycznej prowokacji.
W przededniu drugiej wojny światowej w twierdzy konserwatyzmu, jaką niewątpliwie był Kraków, istniał silny ruch robotniczy, zdeterminowany, by podjąć walkę. Projekt stanowi symboliczne przeniesienie z mieszczańskiego Krakowa do robotniczej Nowej Huty przesłania tych, którzy w 1936 roku odważyli się wyjść na ulice, by upomnieć się o swe prawa.
Realizacja pt. Semperit 1936 to aktualne także dzisiaj zdanie ze związkowej ulotki-odezwy Do ogółu Robotnic i Robotników Fabryki Gumy Semperit, które zostało powielone na plakatach rozwieszonych na słupach ogłoszeniowych w Nowej Hucie, m.in. w pobliżu bramy głównej Huty im. Sendzimira, należącej obecnie do koncernu ArcelorMittal Poland, w którym zdarzają się przypadki łamania praw pracowniczych, który ogłosił ostatnio program restrukturyzacji, czyli redukcji etatów, wskutek czego co dziesiąty zatrudniony może stracić pracę.
